bark

Wielki słownik ortograficzny PWN*

bark -r•ku, -r•kiem; -r•ków
zgłoś uwagę
Zobacz więcej w naszym serwisie o "bark"

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…jednego z gapiów, podbiegł do tylnego błotnika malucha, zaparł się barkiem. – No, rusz się pan!
– Jacek! – młoda kobieta szarpała za rękaw…

 

…się jeszcze raz. Ostatni. Furius padł. Z głębokiej rany na barku jak ze źródła trysnęła krew. Nad leżącym pochylił się Sotion…

 

…dopóki nie żąda ono wygórowanego kieszonkowego lub nie opróżni mu barku.
Skąd o tym wiem? Od mężczyzn. Urodzeni poligamiści są bardzo…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego