broczyć

Wielki słownik ortograficzny PWN*

broczyć broczę, broczą; brocz•cie
zgłoś uwagę

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…odsłonił spod poły marynarki pierś, broczącą krwią. A pierś mu broczyła, bo urządził zasadzkę na świniopasa kradnącego kartofle. Przyłapany na gorącym…

 

…Przecież nakazano,
Aby tam – w środku – nie wadziły grzywy,
Ani
broczyło obrokowe siano.

I nas dopadną. I tutaj położą
Kres tym…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego