cienić

Wielki słownik ortograficzny PWN*

cienić cienię, cienią; cień•cie
zgłoś uwagę

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…się nieraz lubi
zwidzieć.
Po paru jednak krokach znów ten
cień jej gwałtownie się pochylił i
znów doszły mnie trzy, cztery…

 

…Nicholas!
– Marina?
Wylądowała zgrabnie obok niego w lekkim przysiadzie, bezszelestny
cień.
– Dwa postrzały, ale niegroźne, o ile potrafię ocenić.
– Potwierdzam – rzekł…

 

…zmęczone, że nie chciało im się nawet rozmawiać. Wokół był cień i słońce też było znużone w tę godzinę u schyłku…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego