furkotać

Wielki słownik ortograficzny PWN*

fur•kotać -ocze a. -oce, -oczą a. -ocą
zgłoś uwagę

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…wraz ze skórą w celu ozdobienia skrzydeł husarskich, które muszą furkotać, gdy nasi idą do ataku.
Słychać też, że ZASP szykuje…

 

…mknął dalej. Wprost się toczył po korytarzu zwinny, zgrabny. Fartuch furkotał raźnie. Chory na kulach zakuśtykał, dopędził chirurga koło rentgenologicznego gabinetu…

 

…Wielkie blaszane kubły wydawały cierpką woń fermentujących łupin, spod wieka furkotały wielkie, skrzydlate karaluchy.
Zlany wodą beton wysychał plamami, Istvan czuł…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego