skurczyć

Wielki słownik ortograficzny PWN*

skur•czyć -r•czę, -r•czą; -rcz•cie
zgłoś uwagę
Zobacz więcej w naszym serwisie o "skurczyć"

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…schodziło po schodach. I każdy widział po drugiej stronie kraty skurczonego, trzęsącego się gołego faceta, który nie wyglądając na zabiedzonego narkomana…

 

…zbójnika obskoczyli Sędziwoja.
– Spójrz w wodę na mą urodę! – wołał skurczony wiekiem połamaniec, lecz nie pomogło. Innego wykończyliby od razu na…

 

…krążyć, obszukując kąty, jakby ów tajemniczy człowiek zdematerializował się lub skurczył do rozmiarów karzełka. Gdy poszukiwania nie dały żadnych skutków, położył…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego