zdumiony

Wielki słownik ortograficzny PWN*

zdumiony; -mieni
zgłoś uwagę
Zobacz więcej w naszym serwisie o "zdumiony"

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…odczuwała owo przejmujące zdumienie, że ktoś może ją tak kochać, zdumienie, które ogarnęło ją wówczas i zmieszało się z onieśmieleniem, uniesieniem…

 

…z tamtymi!
Przypadkowy zwiastun złowrogiej nowiny, podniósłszy oczy, dostrzegł ze zdumieniem, że kamienna twarz żółtego pana, jak dojrzały owoc, pęka po…

 

…jak reszta świata?
– Oho, ho – marszczy Klaus czoło w ironicznym zdumieniu, otwierając drzwi do jadalni – ...?
Janka Birmin przyszła niedługo po mnie…

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego