zdumiony

Wielki słownik ortograficzny PWN*

zdumiony; -mieni
zdumieć -mieję, -mieją; -miał, -mieli

Słownik języka polskiego PWN*

zdumiony «taki, który się zdumiał; też: świadczący o takim stanie»
zdumiećzdumiewać «wywołać u kogoś zdumienie»
zdumienie «stan osoby odczuwającej wielkie zdziwienie»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego