k.k.

Wielki słownik ortograficzny PWN*

K (= potas; kelwin)
k. (= koło w zn.: pod, w pobliżu, np. Świder k. Warszawy)
k.k. (= Kodeks karny) a. kk
Hasło obecne w wyd. III WSO, pominięte w wyd. IV.
c.k. (= cesarsko-królewski) a. ck
Józef K. (postać) Józefa K., o Józefie K.
k.c. (= Kodeks cywilny) a. kc
k.d. (= Kodeks drogowy) a. kd
k.h. (= Kodeks handlowy) a. kh
k.o. (= kulturalno-oświatowy; knock-out, nokaut)
k.p. (= Kodeks pracy) a. kp
k.p.a. (= Kodeks postępowania administracyjnego)
k.r. (= Kodeks rodzinny) a. kr
k.r. i o. (= Kodeks rodzinny i opiekuńczy) a. k.r.o.
k.r.o. (= Kodeks rodzinny i opiekuńczy) a. k.r. i o.
O.K. zob. OK
r-k (= rachunek) r-ku, r-kiem; r-ki, r-ków a. rach.
u.k.s. (= ustawa karna skarbowa)

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego