wytwarza skierowaną ku dołowi siłę. Obniżanie ogona podczas ruchu powodowało uniesienie rozszerzonego na boki przodu ciała, który automatycznie ustawiał się niczym skrzydło, wytwarzając siłę unoszącą zwierzę ku górze. Nie był to z pewnością system oszczędny energetycznie, ale też zwierzęta te spędzały większą część dnia spoczywając na dnie, tak jak dzisiejsze flądry.<br>Worki skrzelowe większości sylurskich i dewońskich pancernych bezszczękowców uchodziły dwoma wspólnymi otworami po bokach ciała. Najbardziej prymitywnymi spośród tych bezszczękowców były zapewne telodonty, okryte licznymi osobnymi ząbkami o nie zlanych podstawach. Z oczywistych powodów najczęściej zachowują się w stanie kopalnym te, które miały ząbki skórne zlane w duże tarcze (Heterostraci