rozpuszczanie
Słownik języka polskiego PWN*
rozpuszczać zob. rozpuścić.
rozpuścić — rozpuszczać
1. «sporządzić roztwór dwóch lub więcej substancji»
2. «wywołać topnienie czegoś»
3. «zwykle w odniesieniu do włosów: puścić swobodnie»
4. «rozesłać w różne strony w jakimś celu»
5. «rozwiązać jakąś grupę osób, zwolnić z obowiązków lub pozwolić odejść»
6. pot. «rozpieścić kogoś, pozwolić na nieposłuszeństwo»
7. pot. «roztrwonić majątek»