tantum
Wielki słownik ortograficzny PWN*
plurale tan•tum (jęz.); pluralia tan•tum, pluraliów tan•tum
sin•gulare tan•tum (jęz.); sin•gularia tan•tum, sin•gulariów tan•tum
Słownik języka polskiego PWN*
plurale tantum «rzeczownik występujący tylko w liczbie mnogiej, np. sanie, spodnie»
singulare tantum [wym. s-ingulare tantum] «rzeczownik nieużywany w liczbie mnogiej, np. nauczycielstwo, odzież»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Zagraj z nami!
