DŹWIGNIE
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... ładowniczego i mechanika kierowcy), zwalniać hamulce w czołgu oraz ustawiać dźwignię skrzyni przekładniowej w położenie neutralne. Po upewnieniu się, że wszyscy...
- ... prowadzącego czołgu.
Pewien skuteczności uderzenia, zawczasu pchnął od siebie zdwojoną dźwignię obrotów turbin obu silników do oporu i kiedy tylko rakieta... - ... do drobinki wszystkie siły biedne i ponawiając kolejną próbę zmartwychwstania, dźwignięcia się, wydźwignięcia się z dołu, jak szaleniec przecząc w bestialskie...
- ... Jeśli więc można czegokolwiek pragnąć, to czasu krótkiej bodaj odbudowy, dźwignięcia się z tej nędzy i podłości, w których teraz grzęźniemy...
- ... Wdarł się wiatr orzeźwiający jak chłodna woda. Jeszcze jeden wysiłek dźwignięcia się i już resztę wiatr sam zrobił: wyrwał go z...
- ... naszą rewolucyjną wyraźnie krajowi oznajmić!... Czyżbyśmy mieli wzdragać się przed dźwignięciem odpowiedzialności za to, co przedsięwziąć zamierzamy! Przenigdy! Jestem więc za...
- ... spojrzeć pod stopy albo spojrzeć w niebo". Przed ostatnim, decydującym dźwignięciem wstrzymał oddech ze strachu i zagryzł wargi.
Zaszeleściły wymiętoszone prześcieradła... - ... maksymalne podniesienie lądu, po zupełnym stopieniu pokrywy lodowej i pełnym dźwignięciu izostatycznym, obliczono na 950 m i odnosi się ono do...
- ... w latach wojny trzydziestoletniej (1618-1648). Ponieważ jednak dość wcześnie dźwignięto je z ruin, a Prusy rozpoczęły swój marsz ku potędze...
- ... lanca zaryła się w ziemię, wykonywał wzlot, jak o tyczce, dźwignięty z siodła rysował ostrogami niebo i walił ciężko plecami o...
