demonicznie
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... jest sobą, pomyślałem.
Ona sama chce wyglądać tak, jak wygląda, demonicznie, i ma odwagę
korzystać z tego prawa.
A głośno powiedziałem... - ... Witkacym, ale Wojtek był znacznie mniej demoniczny.
Jednak teraz wyglądał demonicznie, z oczy tryskały iskry i parskał jak rozbuchany źrebak.
- Czy... - ... nasi w bój bez broni...
W powieści Kazimierza Wybranowskiego Dziedzictwo demonicznie przedstawiony Henryk Culmer, jeden z przywódców masonerii, całkowicie podporządkowanej Żydom... - ... przed nową oczyszczalnię. Dawniej bezbarwny, ale ustawiony w altance. Teraz demonicznie pomalowany, ale bez altanki.
Ciekawe, czy widać kupę w miarę...
- ... i tak by nikt nie chciał...
Mistrz Iluzji uśmiechnął się demonicznie.
- Co za szkoda. Chyba będziesz musiał bardzo pokornie prosić o... - ... kwatery korporacji. Lara chwyta linę w szybie windy, uśmiecha się demonicznie, po czym przecina palnikiem acetylenowym linę i porwana ciężarem dźwigu...
- ... czarne poczucie humoru.
- Kilka razy w czasie gry uśmiecha się demonicznie. Jest taka scena, gdy strażnicy uniemożliwiają Larze dotarcie do głównej...
