gwarzenie
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... ojca zabłąkanego w wichurze, to znowu, że brat z Teodorem gwarzą beztrosko pod drzwiami. Wrażenie było tak łudzące, że Adela otworzyła...
- ... głowie, cichym szeptem, by nie usłyszał strzegący szaleniec ze swastyką, gwarzą tęsknie o dawnych dniach. Jednak prawdopodobieństwo ukazania się jeziora jest...
- ... Psotki się na żerdce kulą.
I z tęsknoty, pełne smutku,
gwarzą sobie po cichutku.
Z zadziwienia skrzypi płotek.
Opowiada pierwszy Psotek... - ... poszła w pole,
tom popiołek siał na stole".
I tak gwarzą między sobą
te trzy Psotki świtku dobą.
. . . . . . . . . . . .
Dróżką, dróżką idą...
- ... oknem, nic człowieka z domu nie pędzi, kot pomrukuje, kobiety gwarzą za ścianą o swoich sprawach, a mnie się nic nie...
- ... stole szampan, żyto, Pliska,
do tego jest pieczone prosię -
ucztują, gwarzą i śmieją się.
Gdy się już spili autokraci,
jak zwykle... - ... rycerzy-zakonników reprezentujących wszystkie prowincje Niemiec, widzi oczyma wyobraźni, jak gwarzą wesoło w przepięknym refektarzu, "a każdy z nich to przyszły...
- ... jak zapewniano - fotele generała. Na nich siadywał czytając i pisząc, gwarząc z przyjaciółmi lub dumając o przeszłości i pykając fajkę. A...
- ... katorżników. Słuchali jej w milczeniu. A kiedy pieśń umilkła, siedzieli gwarząc długo w noc.
9
Jaśka doglądała kotła, w którym warzył... - ... dwaj chłopi o twarzach sinoczerwonych kiwali się nad szklanicami piwa, gwarząc leniwie i sennie. Obok nich baba, snadź zmorzona trunkiem, plecami...
- ... Proboszcz przykazał dziecku, by nie rozgłaszało pobożnej przygody.
Następnego dnia, gwarząc z rejentem, rzekł:
- Ciemnota moich owieczek dosięgła szczytu. Ta mała... - ... skrzypkę,
A ziele spożyjemy z mlekiem na przechlipkę.''
I tak gwarząc, szli do dom - tam, gdzie dal i droga,
I na... - ... wymyte starannie i wolno pochylali ku
sobie uśmiechnięte twarze, cicho gwarząc o goryczy pracy i słodkości
gotującego się ponczu. Pierwszy w... - ... tego urozmaiconego lata przedstawiały się Gabi i Hubertowi, gdy płynęli gwarząc o tym łódką po leniwej fali, a lekko wzdęta biel...
- ... że się w onomy lubią stroić pióra!
11. Błąd rozumowania
Gwarząc z młodzieńcem, dawał Teofob dowody,
że spółkowanie tylko przynosi nam... - ... wsi niedalekiej.
Od brodu dziewczęta pędziły krowy w rzece wyszorowane, gwarząc i sprzeczając się wesoło. Niebo wzniosło się wysoko, niepokalanie czyste... - ... je sobie, toś dziad. Zdechł pies. Na nic.
Tak sobie gwarząc jechali powoli. Przystanki były długie. To ich zatrzymywano na stacjach... - ... odrętwiałe i nieruchome. Kupili się ku sobie ramionami w gromadki gwarzące z cicha. Niejeden, wyciągnięty jak snop na klepisku, z kułakami...
- ... grozy..., Na postojach, bywało, skupiali się żołnierze w gromadki, szeptający, gwarzący posępnie, wśród westchnień pobożnych, a częściej i klątwy okropnej - Zgadał...
- ... pary do stolicy. Więc wszędzie widziało się ludzi postrojonych i gwarzących, podziwiających niebywałą czystość bruków, świetność przybranych kobiercami okien tudzież dawno...
