jarzyć się
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... do roboty.
Ostrzem brzytwy obcinał po kolei wszystkie płomyki świec
jarzących się na choince i chował je do kieszeni futra.
W miarę... - ... na "czaj" po chrzęszczącym śniegu, przez ciemności panujące wokół, ku jarzącym się oknom jakiegoś dużego budynku, czułem, że mam już w tym...
- ... to sarenki w lesie przy małym domku, w którego oknie jarzy się światło, czy też po prostu orlęta lwowskie.
Trudno mi tu... - ... Przez mały salonik dostaję się do dużego salonu, w którym jarzy się ogromna choinka, a z jadalni obok dochodzą odgłosy ostatniej miedzyńskiej...
- ... musi zmrużyć boskie oczy. Hiob jaśnieje tym samym światłem, którym jarzy się Bóg. A może nawet blask Hioba jest większy, bo Bóg...
- ... ze struną gada,
czas swe wzory układa.
Treść najgłębsza, najszczersza
jarzy się w tyglu serca;
światło pada wysokie
na pracę, na chorągiew... - ... W samej rzeczy ekran, który ukazywał górną część nocnego nieba, jarzył się niezliczonymi iskrami wyładowań. Krople deszczu, padając z wysokości, trafiały w...
- ... przeszyły go iskry wyładowań i znikł. Tylko pusty biały ekran jarzył się w przyciemnionej sterowni, oświetlając śmiertelnie blade twarze wpatrzonych weń ludzi...
- ... swój topór. Blask ognia zatańczył na gładkim, lśniącym ostrzu. Krzemień jarzył się niczym szkło, rżnięte przez mistrzów z Uwegny.
- Znam przepowiednię - mówił... - ... ostatecznie.
A karaluchy stają się narzędziem zemsty
- znakiem.
Ekran komputera jarzył się bladym światłem. Jakub z trudem przełykał ślinę. Starał
się nie... - ... obraz radarowy na wizję, odbiór!
Ekran pociemniał, zgasł, przez chwilę jarzył się pustym światłem, potem stał się zielony, drgając od miliardowych roziskrzeń... - ... lądowały na swoich zydlach, a kobieta, której kostium nakrapiany cekinami jarzył się dziesiątkami odbić, przesuwała obręcz w odpowiednim kierunku. Znów cała czwórka...
- ... matową, białą twarzą, czarnymi dziurami oczu i płomienną strzechą, która jarzyła się jak kropka nad czarnym "i" jej postaci.
- Możliwe, że jesteś... - ... lustrem, w zawieszonych u ścian kandelabrach, chyba setka cienkich świeczek jarzyła się na choince. Reidernowa, ustrojona w ciemną, błyszczącą i oblepiającą nieco...
- ... Była godzina jedenasta, późny wieczór wiosenny, okno zaciemnione, na stoliku jarzyła się świeczka, bo wyłączono właśnie elektryczność, jak to się działo niekiedy...
- ... dostał się na kręty stok, ale i tutaj tarczka radioindykatora jarzyła się rubinowo.
Nie wolno mu się było zatrzymać, choć dusił się... - ... za murami miasta. Na przeciwległej ścianie wisiał krucyfiks. Na stole jarzyła się gromnica.
Mosiężne drzwi otworzyły się i dwaj strażnicy wprowadzili Brunona... - ... dalej. Napis na ostatniej tabliczce od dołu brzmiał: u siebie. Jarzyła się ona lekko. Guzik obok tabliczki był wduszony. Zapukałem.
Drzwi uchyliły... - ... lekarza leży nad samą zatoką, na wprost nas tysiącem świateł jarzyła się Kampong Ayer, czyli Wieś Woda, gdzie dwadzieścia tysięcy ludzi żyje...
- ... własny temat.
Dzień od rana był upalny, na bezchmurnym niebie jarzyło się koło słońca. Taki ognisty rydwan, który się toczy po błękicie...
