jaskra
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... Ja się tym zajmę.
Gdy cyrulik odrywał opatrunek od rany, Jaskier zajęczał boleśnie.
- Spokojnie - rzekł Regis, przemywając ranę. - To nic. Trochę... - ... skierował konia w stronę obozu, prześcigając w galopie uciekających wartowników. Jaskier wrzasnął ponownie, ale tym razem niepotrzebnie. Wiedźmin równie dobrze widział...
- ... ugotowała żywcem kota!
Tłum ochnął ze zgrozą.
- Makabra - wzdrygnął się Jaskier. - Ugotować żywe stworzenie? Było mi żal dziewczyny, ale trochę za... - ... schwytał dwa nilfgaardzkie wierzchowce, ale potrzebny okazał się tylko jeden. Jaskier zdołał wstać, ale natychmiast znowu siadł ciężko, zajęczał i rozdzierająco...
- ... w kącie lepianki z głową na podołku Milvy. Zoltan i Jaskier, objęci, leżeli na stercie alraunowych korzeni, chrapiąc tak, że aż...
- ... go to zdemaskuje.
- Wyciągnął rozżarzoną podkowę z ognia - przypomniał sobie Jaskier. - Ba, przez kilka bitych chwil trzymał ją w dłoni i... - ... martwcie. Nie czekajcie na mnie i nie oglądajcie się.
- Ale...
- Jaskier - syknął wiedźmin. - Masz się o niego nie martwić, słyszałeś?
- Wychodźcie... - ... Okazyjka, klnę się, czysta okazyjka... Hola, Seidhe, wara od furgonu!
Jaskier płochliwie cofnął rękę od plandeki, głębiej nasunął kaptur na oczy... - ... i Cahir zachowywali ciężkie, grobowe milczenie.
- Wiem, w czym rzecz, Jaskier - powiedział wolno Regis. - I niech mi będzie wolno uspokoić cię... - ... i kopniakami. - Nasze konie, wiedźminie! Za mną, prędko!
- Geralt! - wrzeszczał Jaskier. - Ratuj!
Tłum rozdzielił ich, rozrzucił jak fala przyboju, w mgnieniu... - ... i jak się nazywam. W pierwszej kolejności prośba dotyczy ciebie, Jaskier.
- Twoja wola - kiwnął głową krasnolud. - Musisz mieć powody. Dobrze, że... - ... się zatęskniło, he? Dobra. Stawka ta sama co i wczora.
Jaskier słyszalnie zazgrzytał zębami. Geralt oceniał sytuację i szanse. Ocena wypadała... - ... śmiesznego, poeto. A ty sam, ciekawość, jak się nazywasz? Przecież Jaskier to oczywisty pseudonim.
- Nie mogę używać i zdradzać prawdziwego nazwiska... - ... plugawe sugestie, budzące huraganowy śmiech obserwujących zajście wieśniaków. Gdy jednak Jaskier odśpiewał ułożony naprędce świński i obelżywy kuplet, kończący się słowami...
- ... mistrzu - wybełkotał. - Nie takem myślał... Jeno żona... Wybaczcie... Zróbcie zaszczyt...
- Jaskier - syknął z cicha Geralt. - Nie zadzieraj nosa. Potrzebne nam te... - ... ich wymuszonej wędrówki.
Ujrzawszy koryto do pojenia koni, Geralt i Jaskier napięli powrozy. Jeźdźcy nie byli początkowo skłonni dopuścić ich do... - ... już nic, nie miał zresztą czasu się przyglądać, zajęty ratowaniem Jaskra, którego ponownie zwalił z nóg gnający na oślep wieprz. Gdy...
- ... Budiboga, zwanego Łyskiem, na którego włościach leżały Cztery Klony. Leśniczych, Jaskra i Geralta uznano za solidarnie winnych wszystkich szkód i przestępstw...
- ... liści dublonów, reszta natomiast zaciekle biła się o drugi but Jaskra. Teraz albo nigdy, pomyślał Geralt, po czym walnął dowódcę w...
- ... wściekłości i nienawiści. Skoczył naprzeciw pościgowi, odciągając uwagę konnych od Jaskra. Ale nie, nie chciał poświęcać się dla przyjaciela. Chciał zabijać...
