kołowaty
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... bo ona zawsze
przed księdzem podniesienie robi.
- Taż ona nie kołowata. Każdemu zależy, żeb' w rodzinie Amerykańca
mieć. Wszystkie wyjdziem gościa... - ... mnie, łasi jak milusiński kot. Jego ruchy są nieskoordynowane, powiedziałabym kołowate, niepewne. Mimo że usiłuje dosięgnąć mego papierosa, błądzi tylko nieporadnie...
- ... zaraz potem wracał na swoje łowieckie stanowisko, trochę tylko bardziej kołowaty, odurzony.
Musi być bardzo potrzebujący, tak jest zdesperowany, zawzięty. Aż... - ... spowodowała drżenie
rąk i odebrała sen. Z bezsenności chodził jak kołowaty, zapadając ustawicznie
w drzemkę w rozmowie, przy stole, w kościele...
- ... mamy? Kiedy on po tym, jak go w rozum natłukliście, kołowaty cały, dnia od nocy nie odróżnia?
- No, aż tak źle... - ... berecik. O, teraz znowu zasuwa. Krok szybki, ale taki bardziej kołowaty, głowa zwieszona do ziemi, cała sylwetka wygięta w ostry pałąk...
- ... terminów i cytatów,
myślała potem, pośród ziewań:
On chyba jakiś kołowaty!
Wreszcie straciła już nadzieję -
za oknem wstawał świt szarawy.
Ach...
