natarczywy
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... uspokoiło, lecz potem nadal dawał się nam we znaki swym natarczywym żądaniem szczególnych względów.
Pani Zofia Jachimecka była znaną w mieście... - ... patefon. Zdławiona, jakby grana na grzebieniu melodia zacierała się w natarczywym szuraniu tańczących nóg i gardłowych śmiechach dziewczęcych.
- Jak widzisz, Mario... - ... zniknięciem. Przekazałem mu wszystko, co widziałem w ruinach, a skończyłem natarczywym żądaniem: Pić!
Okazało się, że poszedłem w zupełnie fałszywym kierunku... - ... żółte, drżące ręce wyciągnęły się do Widmara błagalnym lecz jednocześnie natarczywym ruchem. Stary cofnął się przerażony, aż krzesło zaskowyczało pod nim...
- ... spytała. - Zapomniała pani o nas.
Nie mogła nie zauważyć, że natarczywym spojrzeniem wpatruje się w jej usta. Udała jednak, że tego... - ... Ułożyły
się na ziemi przy ścianie parowu, chroniąc głowy przed natarczywym
pyłem. Łowców również dręczyło pragnienie. Manierki Tomka były już
dawno... - ... ojciec radzieckich sputników prof. Leonid Siedow, bawiąc w Waszyngtonie, oświadczył natarczywym reporterom, że Związek Radziecki dysponuje już rakieta kosmiczną, przeznaczoną dla...
- ... Myślała jednak teraz o spotkaniu, a raczej konfrontacji z tym natarczywym detektywem. Z jednej strony przeczuwała, że naraża się znów na...
- ... raczej umysłowo nieobecna. Nawet się nie oganiała przed coraz bardziej natarczywymi awansami swego wielbiciela. Stała sobie roznegliżowana, ze smętną melancholią patrząc...
