niknąć
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... ważnych wydarzeń. Przeciwstawiały się poziomej codzienności przestrzeni pól, linii dróg niknących w oddali. Już u schyłku XVIII w. krzyże i kapliczki...
- ... osłuchać jego obolałe serce.
- Czy ja żyję? - pytał właściciel hotelu niknącym głosem.
- Sam pan wie, drogi panie Lapidus - odpowiadał doktor, odkładając... - ... w toalecie, dokonać stosownych zabiegów. Przechodząc przez ulicę spojrzałem za niknącym w oddali autobusem, który uwoził w nieznane mych towarzyszy podróży...
- ... wąwozu, aż zasłoniła światło zmierzchającego nieba, a potem, w przeciągle niknącym poszumie, wpełzła w skały, zapadła w czarną dżunglę i znikła...
- ... były jak rekiny - toby się dopiero pomocowało!
Płynął nie za niknącym w oddali okrętem, nie jak Martin, co samochcąc poszedł, głupi... - ... rodziny, wciągnie w swoją otchłań. Róża doprawdy zdawała się odcieleśniać, niknąć w tej okropnej ciszy... W miarę jak pogłębiało się milczenie...
- ... wzburzonym i groźnym Bałtykiem. Dzięki temu radarowy sygnał jego era niknąć powinien w szumach od otaczającego okręty tła. Lot nad wodą...
- ... grzebać, jak by to na przykład czynił inżynier przy rozporku; niknąć poczęli Wiatorowie, na próżno grymasami o pomoc mnie prosili, milczałem...
- ... Bogiem!
Z rzeki szybko jęła wznosić się mgła, szkuta zaczęła niknąć. Reynevan zarzucił na ramię węzełek.
- Panie Ślązak! - dobiegło od rzeki... - ... kropki. Nie rozumiem! Statek chowa się za żagiel i zaczyna niknąć w obłokach mgły.
Łapię reflektor i mając pewność, że mnie... - ... słonecznie!
Sylwetka towarzysza, stąpającego kilkadziesiąt kroków z tyłu, zaczyna także niknąć we mgle. Rzut oka na mapę i na kompas. Zmiana... - ... przepastnej kieszeni zielonego chałata na
imperatorską miarę, w którym dziadulo niknął po same pięty, zamiatając spodem
lino!eum.
Na koniec uśmiechnąwszy... - ... i męsko wydatny nos nosił ślady dawnego złamania, dołek podbródka niknął w starej, ale wciąż widocznej bliźnie. Oczy Szarleja, zielone jak...
- ... się sylwetka mauzoleum. Stok wzgórza opadał stromo w dół i niknął we mgle, tak że wydawało się - dalej jest już przepaść...
- ... traw,
I cień już cieniem być nie umiał,
I niewidzialnie niknął wpław.
Kto płynął za nim - ten zrozumiał,
Że trzeba płynąć... - ... znoju trzy miesiące,
Ku tej górze zapatrzonej w wieczne słońce,
Niknął we mgle, co w niej zaświat się zaczyna,
Jeno ogon... - ... wspomnienie jak srebrnołuski kiełb trzepotało w przezroczystej wodzie: już-już niknął tańczący pławik, aby, łysnąwszy naraz łuską, zmąciwszy wodę, po chwili...
- ... Że trzeba płynąć właśnie tak,
Ażeby dzień zielony szumiał
I niknął cień - i leciał ptak.
ZIEMIA OJCZYSTA
Anim ja wyrósł kłosem... - ... Elegię", usiłując - niby obojętnie - śpiewać dalej:
Głos rozłaził się, drżał, niknął, w miejsce tomów muzycznych napływały łkania.
Tego Marta nie mogła... - ... o nim ledwo starczało na Sarnią. Poza domem babki Marty niknął w zapomnieniu.
Ulka nieduża nie miała żadnych zastrzeżeń do wyglądu...
