obruszenie
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... strzelił.
- E, nie wierzę.
- To nie będę ci więcej opowiadać - obruszyła się Wala.
- No, dobra. Niech będzie, że to prawda. Chociaż... - ... realizm, Anglicy, albo kopiarska kaligrafia, naśladowanie zdobnictwa ludowego, łatwizna...
- Nie - obruszyła się Margit - ja się domyślam, ile to jest warte, nie... - ... szeptem. - To nie święty Antoni, tylko
Izydor.
- Co i ty? - obruszyła się - nie poznałabym świętego Antoniego?
- Napisane jest.
- To po co... - ... się wokół ciebie kręcili? - powiedziała Ziuta.
- A pani zazdrość, co? - obruszyła się Rachela. - Moja wina, że im się podobałam?
- Nie w...
- ... kilometrów od wąwozu, kiedy tam zadymiła czarna sierść stoków i obruszyła się falami na ziemski pojazd z takim impetem, że w...
- ... nią i powiedział:
- Przyjdę do was wieczorem złożyć życzenia.
Natalia obruszyła się i odparła ze złością:
- Przecież pan - a byli przedtem... - ... nie zrozumiał, o co chodzi. - No, buta. Cóż takiego dziwnego? -
obruszyła się.
- Buta? - rzekł z namaszczeniem.
- Zgubił chłopak. Szliśmy tą drogą... - ... że małe dziewczynki perfumować się nie muszą.
- Kto to wymyślił? - obruszyła się Laura. - Przecież my też lubimy ładnie pachnieć.
- Wy i... - ... absurdalny był pomysł palenia ludzi?
- No wiesz, co ty porównujesz - obruszyła się Ewelina. - Idiotyczna instrukcja a ludobójstwo to wielka różnica.
- Różnica... - ... nie upoluje sobie myszy? To po co trzymać takiego gudłaja? - obruszyła się Stefa.
- Takie ich wielkomiejskie praktyki, oni delikatni, to i... - ... codziennie, było obojętne, kiedy znów przyjdzie. Pamięta, że nawet kiedyś obruszyła się na niego, spochmurniała, "ściemniała na twarzy", gdy podczas jakiejś...
- ... Tam nigdzie nie jest napisane, że były to osoby święte! - obruszyła się - po prostu pobożne kobiety, o imieniu Wiktoria. Zbieg okoliczności...
- ... A jakiego warunku może spodziewać się piękna kobieta po mężczyźnie?
Obruszyła się na to Wiktoria, a bożek widząc jej gniew, na... - ... słowa starca. - Zostaw ich.
Szukają czegoś.
- A czego mielibyśmy szukać? - obruszyła się matka. - Idziemy. Co,
nie wolno już przez wieś iść... - ... Miły chłopak - powiedział komandor - tylko okropny pozer.
- Co też pan - obruszyła się - on ma po prostu aktorskie uzdolnienia. Widziałam w telewizji... - ... przyjadą, będzie pełno na plaży.
- Wcale mi nie są potrzebni - obruszyła się - tak mi dobrze - bawiła się usypywaniem z piasku kopczyka... - ... spoiny.
Wyszarpnęłam długi, poprzecznie wiążący kamień. Z nieco mniejszym wysiłkiem obruszyłam i wyjęłam dwa obok niego. Obdłubałam dookoła i wyciągnęłam dwa... - ... łóżek się nie podaje.
- Spojrzałem na jego kałmuckie rysy i obruszyłem się: - Ty mnie nie kuksaj, łapserdaku, bo twój przodek w... - ... nie! Dlaczego oni wyrzucają mapę będącą w tak dobrym stanie?". Obruszyłem się na niego, używając takich słów jak rozmach, romantyka i...
- ... rozumiem, dlaczego mając 30 lat, wyglądasz na 54.
- Ależ, tato - obruszyłem się. - Sam mnie uczyłeś, że mężczyzna powinien być myśliwym i...
