omieść
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... jeśli trafię nim w gwiazdę, a ona się zakołysze i omiecie jak wiązka prosa wodę stawu, płosząc z niej cień kata...
- ... garbate pola stawały się białosłomkowe, cieplejsze, obnażone czarne grudy zaś, omiecione wichrem ze śniegu, wyglądały niczym polakierowane.
W tym samym czasie... - ... się o zmierzchu przechodziło przez wieś pod sadami, na żerdkach omiecionych ze śniegu, na wyrzynanych z akacjowych desek gankach wietrzyły się...
- ... sobie w tym kącie i z tej komfortowej pozycji spróbować omieść wzrokiem pozostawiony wszędzie wokół śmietnik.
Początek, jak to początek, ustawił...
- ... obiecał dać pracownika, który będzie palił w piecu. Izby trzeba omieść, wybielić, podłogi wyszorować. Tylko sołtys kłopotał się nieco tym pośpiechem...
- ... Nowym Testamencie, że Chrystus miał wiele sióstr i braci), i omiotę rozpuszczonymi warkoczami pył z jego stóp, i usiądę przy nim...
- ... przed kolacją. Przypomnij chłopcom o umyciu
rąk. Zaraz wracam. - Śliczna omiotła ich spojrzeniem
spod brązowych rzęs, przeniosła potem uwagę na całe... - ... kędzierzawej chmury. Załaskotało go jeszcze mocniej, aż kichnął. Chmura włosów omiotła mu twarz, uniosła się jak kurtyna i zniknęła. Zoe obróciła...
- ... na ludowo kelnerka - pani Gosia (tak miała napisane na plakietce) omiotła wolne krzesła niechętnym spojrzeniem, a następnie niechętne spojrzenie przeniosła na...
- ... pilnie basenu. Pielęgniarka po chwili wróciła odebrać naczynie i rutynowo omiotła spojrzeniem pozostałe łóżka. Coś - czy to intuicja, doświadczenie, a może...
- ... lekka już
przydymionych, zmatowiałych od więdnącego nad nimi słońca. Matka
omiotła wzrokiem te pola, to więdnące słońce i powiedziała:
- Wracajmy. Przejdziemy... - ... Żona polowego, przystojna, żwawa kobiecina, wytarła jedną z nich fartuchem. Omiotła spojrzeniem izbę. Oględziny wypadły chyba pomyślnie. Polepa równo posypana piaskiem...
- ... przy przeprowadzce decydujemy się je wyrzucić.
Pościągałam wszystko ze ścian, omiotłam kurz i pajęczyny, powyjmowałam gwoździki. Potem ułożyłam książki w pudłach... - ... cielaka. Z niegodnym, szczenięciem piskiem przypadło do Ulki, wspięło się, omiotło jęzorem twarz dziewczyny i zaraz stanęło na wszystkie trzy zdrowe...
- ... na srebrno gwiazdami. Reflektory jak na komendę w jednym momencie omiotły scenę. W słupach światła sterczały palmy, a tancerka ubrana jedynie...
- ... Lidki, z cichym, lecz jemu wydawało się, że ogłuszającym zgrzytem. Omiotły go włosy, a tuż koło ucha usłyszał westchnienie. Odsunął się...
- ... wpadł do rozjarzonej światłami świątyni hazardu. Podskoczył do niego pikolak, omiótł go energicznie włosianą szczotką, z radością przyjął kilka drobniaków i...
- ... i w głowie
mu się mąci ze strachu. Każdemu może... - omiótł
oczami bladą twarz Pinokia.
- Chcesz się bić? - Pinokio podniósł rękę... - ... Jestem Jerzy Maks. Dlaczego pan podaje się za mojego dziadka?
Omiótł mnie krótkim spojrzeniem. W jego oczach budziły się iskierki złości... - ... Mühlhaus przepuścił w drzwiach jakiegoś łysego pana w binoklach, który omiótł Mocka ostrym spojrzeniem. Radcy przypomniał się dwukrotnie błysk tych binokli...
