opar
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... stała jeszcze mgła świtu. Nad różowością gładziny, gdzie kłębił się opar, zobaczył widełki - puste. Jeszcze nie wierzył, ciągnął i szło ciężko...
- ... przed momentem widoczny i wskazujący kierunek, teraz znikł zupełnie. Gęsty opar wisiał nisko, niknęły w nim nawet czubki wyższych drzew. Przy...
- ... została na czarnym rzemieniu
zwierzętom nie było darowane
Ojcze Nasz
opar stał nad skałami
i z ust wymykały się wesołe obłoczki... - ... że pewnych zagadnień nie należy stawiać in crudo, że delikatny opar uczuciowości, przyzwyczajeń i instynktów ważniejszy jest niż kazuistyka intelektu.
Czy...
- ... twoja śliczna główka?
Najbardziej zajmowało ją życie - przyroda, ludzie, ciepły opar przeszłości. Kiedy stała na Ponte Sant' Angelo, nie zamek przyciągał... - ... ściany. Róża nakrywała, nad kartoflami wyrósł zielonkawy obłoczek cierpkiej pary. Opar osiadał na skórze i przyjemnie ją ogrzewał.
- Co to, jajka... - ... zaglądał
w głąb morza. W przejrzystym wnętrzu oceanu unosił
się opar zielonkawego światła. Chmury świecących
żyjątek jak rozdmuchiwany żar świeciły słabiej... - ... nagle, w przeraźliwym ostrowidzeniu, tę sprawę przeklętą, co jak gryzący opar nawisła tu odwiecznie w głuchym, niskim powietrzu wsi, jątrzyła utajonym...
- ... później zimną lub wyciągiem z oczaru. Zamknąć ocet ziołowy lub opar z czarnego bzu, mięty, szałwi lub krwawnika wklepany za pomocą...
- ... i szczupłym kelnerom. Nad zbitym rojowiskiem głów unosił się gęsty opar - nie wiadomo, co w tym bardziej namacalne: dźwięki i głosy...
- ... tuż nad ziemią począł pełzać lekki jak pierze, ledwo widoczny opar. Polek szczękał zębami, choć deszcz był ciepły. Nie spuszczał wzroku...
- ... na werandę i patrzyłam, jak z zimnej szyby znika nasz opar, pęcherzyk za pęcherzykiem sobie sublimuje w kosmos. Przecierałam oczy. Byłam...
- ... parowały z brudnej płyty lotniska, tworząc nad betonową równiną rzadki opar mgły. Zbliżała się pora deszczowa i ta nagła ulewa przewaliła...
- ... nie jest w stanie nadać nazwy temu, co widzi.
Szczęśliwie opar po chwili zniknął. Pokazało się słońce, ciepłe i rozleniwione.
Teraz... - ... dno przeświecały się kolorowymi liniami meduz i korali poprzez błękitny opar. W czarnym oknie, odgrodzony szybą od nocy, zaplątany w cienką...
- ... oczodoły, ziemiste jamy na żółtej skórze, z których wydobywał się opar gorączki, żaru trawiącego wciąż jeszcze te szkielety gasnące, bezsilne, nieme...
- ... fakt ze świata, chociażby najbliższego, musiał do nich docierać poprzez opar ekskluzywnych uczuć. Zawsze na ich twarzach, kiedy wkraczali w cudzą...
- ... kładką i z mokrych traw zaczynała się podnosić mgła, lekki opar, który do reszty zamazywał kontury nocy.
- To chodźmy po nią... - ... później zimną lub wyciągiem z oczaru. Zamknąć ocet ziołowy lub opar z czarnego bzu, mięty, szałwi lub krwawnika wklepany za pomocą...
- ... długiego ostrza. Wysoko nad głowami krzywa gęba księżyca. Siność zmierzchu, opar, od stawu żabi chór.
- Panie kierowniku, com winowaty? Wszystkie brały...
