popychać
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... do utrwalenia się za wszelką cenę, wbrew logicznej nieuchronności śmierci, popychał was do nadludzkich wysiłków, byle wykuć swą twarz na takich...
- ... zbierać czasopisma i rzucać je na stos. Foteliki kopał obcasami, popychał kolanami, z hurgotem dosuwał do stołów. Wreszcie zabrał się do...
- ... Chłopak posuwał się znacznie prędzej niż reszta ludzi. Czasem kogoś popychał, kilkakrotnie spojrzał za siebie, jakby z niepokojem. Za nim szło...
- ... Stopnie. które przeskakiwał, same spływały mu spod nóg, niósł i popychał przed sobą krawca, potykającego się, padającego, ale pomimo to biegnącego...
- ... Xięstwa Litewskiego i starając się zatrzeć polski charakter wileńskiego uniwersytetu. Popychał ich do tego lęk przed następstwami Unii Lubelskiej, czyli przed...
- ... drugiej, jakby same były cegiełkami maleńkiego, mrówczanego domu.
To egoizm popychał mnie do takich myśli. Tak, właśnie, egoizm. Człowiek zniewolony przez... - ... swego żywota posmakować owoców rewolucji. Opór materii irytował ich i popychał do coraz radykalniejszych działań. Albo też zniechęcał i studził reformatorski...
- ... żyjącej z pracy ludu (i zajmującej się tego ludu polonizacją) popychał mnie na lewo i oto w 1945, w znacznym stopniu...
- ... powiedział tylko: - Można zacząć - i znowu szczotką tarł skórę. Sanitariusz popychał wózek do drugiej sali, tam już czekała na chorą siostra...
- ... dopilnować. Praca na budowie znacznie nadwerężyła jego zdrowie. Motorem, który popychał go do działania, była nie tyle chęć zbudowania domu mieszkalnego...
- ... Rowland. Był bardzo blady i miał szarą, zmęczoną twarz. Wózek popychała Magdalena spokojna i uśmiechnięta. Perezowie nieśmiało, potrącając się w zdenerwowaniu...
- ... Co za głupcy!
- Brednie! - syknęła Iw, odsuwając się od matki.
Popychała granatowy wózek, przymykając oczy i wystawiając twarz na słońce. Wokół... - ... ciągnęła za sobą pełne wozy pod szyb, to znowu próżne popychała przed sobą, do miejsca, gdzie ładowacze szybko wrzucali do nich...
- ... może to oznaka jego zaciętości, jakiegoś fanatyzmu, tej siły, która popychała go ku absurdalnym Indianom, hipisom, a teraz wyrzuciła tak daleko...
- ... nastawiając ucha.
Słyszałem tylko spokojne zgrzytanie kół wozów, które lokomotywa popychała tym razem przed sobą.
Nie ujechałem jednakże daleko. Z głuchym... - ... tylko go to zacietrzewienie, ta zawziętość, z którą rano wyszedł, popychała w górę. Raz może odwrócił się, spojrzał, a miał w...
- ... fakt, iż Wężyk nie był człowiekiem walki. Delikatna struktura psychiczna popychała go raczej w stronę postawy kompromisowej i liberalnej i taki...
- ... ją z dwóch stron, wreszcie puściło. Otwór powiększył się, woda popychała kamień, wreszcie poruszył się jak na zawiasach i potoczył w...
- ... Zwolnienia lekarskiego nikt mi przecież nie dał. Sykając lub złorzecząc, popychałam ten mój domowy kierat do końca.
W środę wieczorem na... - ... wsadzono na drabiniaste wozy, które żywi ciągnęli i pchali. Ja popychałem wóz, na który wsadzono ojca. We Flossenburgu blokowi i kapomani...
