posiniały
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... zaś wepchnięto go wreszcie i zatrzaśnięto za nim drzwiczki, nagle posiniał i stężał .
Strach przed śmiercią przyśpieszył zbyt powoli zbliżającą się... - ... wina?" Garb na plecach Fornalskiego urósł do niebywałych rozmiarów, nos posiniał. Romek skwapliwie ustępował mu z drogi, a gdy już koniecznie...
- ... w swoim życiu gorszych rzeczy. Ja się też spodziewam.
Bańczyckiemu posiniał nos, policzki zbiegły się nienawistnie jak skórka zduszonej purchawki.
Nie... - ... dostępu do procesów toczących się w wyższych sferach politycznych, prawie posiniał ze złości po lekturze Poematu.
Leciały epitety, że zdrajca, że...
- ... widzenie przydarzyło, a ja go skrzyczałem, że opowiada banialuki, cały posiniał, a jego twarz podobna była do biczowanego, stojącego na rynku...
- ... Nagle na fotelu koło okna pojawił się dziwny mężczyzna. Twarz posiniała mu ze strachu i krzyczał ze wszystkich sił. Obserwował przesuwający...
- ... sam raz na taki dzień jak dzisiaj.
Seminarium
Niebo tymczasem posiniało. Anglik nie lubi tego nieba, które jest zbyt wysokie i... - ... ciężka jak zwłoki, tak że dał spokój. Stał nad nią posiniały z zimna i z wrażenia, a gdy w końcu usłyszał...
- ... rozkurczu. Zygmunt poobserwował północne, które nadał sikały deszczowym mlekiem z posiniałych wymion. Poleżał w łóżku, po raz kolejny przeczytał Sorokina, otulił...
