potulnie
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... się pan przeprowadzić natychmiast! Proszę iść po swoje rzeczy!
Kasiński potulnie poszedł na górę, a Ewelina usiadła na krześle, bo nagle... - ... Nuże, bo kopniaka na drogę. Śpiewać mi tu zabroni!
Student potulnie wrócił na swoje miejsce przy książce. Mieciek triumfalnie spojrzał na... - ... równowagi i sił (na taborecie stały kubki z wodą), czy potulnie znosić "karczyło" (walenie otwartą dłonią w kark). Za złe wykonanie...
- ... Nie mam - idź do jasnej cholery.
Wolica odchodzi cichutko i potulnie. Wie dobrze, że kiedy zarabiał po sześćset złotych miesięcznie, nie...
- ... oto żądza - ten napięty dzwon -
Miast wołać, mlaszcze aż nazbyt potulnie.
"Więc gdzieżeś, Zuziu?'' - "Tu, księże proboszczu!
Ulałam świecę z wdowiego... - ... telewizji, kiedy ja mam problem? - zapytała.
Oczywiście, że nie chciałem. Potulnie wyłączyłem telewizor.
- Tak, rzeczywiście to poważny problem. A więc sądzisz... - ... Gdy wieloryb wypluł go na ląd, prorok ruszył tym razem potulnie do Niniwy.
Wędrował tam po ulicach od świtu do nocy... - ... wypowiedzenie tej kwestii, której się w gruncie rzeczy spodziewał i potulnie oczekiwał, było tajnym zaklęciem, przywracającym go materii. Niby słyszeliśmy, że...
- ... mój wybuch gniewu. Zamiast obrazić się, wzruszyła ramionami i odrzekła potulnie:
- Czemu pan tak na mnie krzyczy?
- Bo źle pani odgrywa... - ... że już nic nie wskóra,
Ciężko westchnął, spuścił ogon
I potulnie ruszył drogą.
Wilk nań czekał w cieniu buka:
Z prawej... - ... to możliwe sprawiaj, by jego świat wirował. Nie wolno ci potulnie czekać, aż on zrobi pierwszy ruch, nie spodziewaj się zawsze...
- ... zapuchnięte oczy płatki z zimną wodą. Babcia poddawała się temu potulnie, sięgała po omacku do jego ręki, całowała ją i mówiła...
- ... grze sił, ja się nie liczyłem, bo i tak biegłem potulnie, za nic nie trzymany, u boku wleczonego za połę przyjaciela...
- ... on jednak od Europejczyków akceptacji wyniku demokratycznych wyborów. I dodaje potulnie: „Jestem łagodnym człowiekiem".
Komisja Europejska, która do poniedziałku zapewniała... - ... sławetną podwyżkę cen (potulnie zaaprobowaną przez Sejm, a nazajutrz równie potulnie odwołaną) prawie dokładnie w dwudziestą rocznicę poznańskiego "Czarnego Czwartku"? W...
- ... aż tak katastrofalnie. Zdobył się więc na odwagę i rzekł potulnie:
- To nie jego wina. Ja go namówiłem, żeby nas zabrał... - ... z całego serca.
Starsza kobieta, już nie baba, odeszła powoli, potulnie przygarbiona, zabrała cząstkę jego bólu. Niebo nad nią spąsowiało i... - ... o mym ciężkim występku właścicielce interesu, pani Ł. Czekałem więc potulnie na karne usunięcie z lokalu, ale tym razem łaskawie pozwolono...
- ... zapytała zaciętego wroga:
- Czy spokojne jest wejście twoje?
- Spokojne - zaręczył potulnie Adoniasz.
Zagadnięty o cel niespodziewanej wizyty, rzekł z nieukrywaną goryczą... - ... Że też jej nie wyrosły
dotąd ośle uszy!
- Aksamit? - pyta potulnie.
- Wełenkę - decyduje pogodnie mama.
Niech będzie. "Aksamit" jest miękki, ciepły...
