powiew
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... to on śmierdział, każdy jego ruch przynosił po kilku sekundach powiew, zagęszczenie tej mrocznej i intensywnej woni... Nie przeszkadzało to w...
- ... czymś mówić, lecz nie śmiały. W tym momencie nadleciał bezgłośny powiew, co zaszeleścił jej sukienką. Zdawało się, że zjawisko odleci.
Nagłym... - ... obojczykiem w jastrzębskim szpitalu. - Na chwilę przed wybuchem poczułem lekki powiew, potem usłyszałem eksplozję i uderzył mnie silny podmuch - dodał. Jego...
- ... naszą banderą, naszym jedynym zbytkiem, ciepłym kocem z karmazynu.
Przenikliwy powiew wiosny ciągnął od wrót.
Wtedy nasi towarzysze, żałobnicy, wyprostowali się...
- ... niezaprzeczalnie młodzieńczą energię.
Poskromić fale
Złote plaże, gorące rytmy, chłodny powiew oceanu. Czegóż więcej można by sobie zażyczyć. Do tego piękne... - ... iskrę życia w oczach. Oddech
stawał się coraz słabszy, zaledwie powiew lekki znać było
na wargach."
Minęła godzina jedenasta. Gdyby Wasiański... - ... chyby, na wielkie hupcium-ciupcium - ein Hauch von anderer Seite - powiew z tamtej strony. Metafizyka, którą pogardzałem dotąd, wali teraz na...
- ... niebiosów na spaloną ziemię. Wśród koron drzew narodził się leciutki powiew i musnął liście, czekające na rosę niebieską. W mrocznym, gęstym...
- ... dla nich jest wprost katastrofa;
Nuda nie myśli o nowych powiewach,
Śmiech demaskuje - Nuda tylko ziewa.
Śmiech nieraz gorzki pozostawia osad... - ... z zawodem w głosie. Prawie nie było go słychać w powiewach nocnego wiatru, zwiastujących, że chmura znad miasta przesuwa się coraz...
- ... wioski, mieliśmy obaj po jedenaście lat, dął wiatr, w jego powiewach toczyły się zielonkawoszare kule wędrownych roślin, które raz po raz...
- ... Krzyża, który pisał liryki do Chrystusa, gdzie jest mowa o powiewach ze Sierry i wachlarzu z gałązki cedru. O ile obraz...
- ... jaskrawej barwy, które zwisają na nitkach i poruszają się w powiewach wiatru, zwracając na siebie uwagę zwierząt. Ten sposób wabienia jest...
- ... na dom Reimitzów po drugiej stronie ulicy, chłodziła ramiona kołyszącymi powiewami. Wieczne pióro pana Kohla, leżące na blacie stołu w głębi...
- ... Długo ściskaliśmy sobie ręce. Październikowy chłód wydał mi się ciepłym powiewem.
- Paweł, mów... Co z matką? Co z Klarą?
- Mają cię... - ... na przełaj zieleń samą w sobie.
Wówczas demon zieleni wszechleśnym powiewem
Ogarnął go, gdy w drodze przystanął pod drzewem,
I wabił... - ... spacerze oddychał wolno
i przez nos w obawie przed świeżym powiewem. Niezmienny porządek
dnia oszczędzał wątłe siły i chronił wrażliwą
strukturę... - ... który srebrzył się w tej poświacie jak tafla jeziora nieporuszona powiewem wiatru.
Cień Minotaura
Bezmyślnie powtarzałem w pamięci ten niemądry wierszyk... - ... Dlaczego się spłoszyłeś, jak tamta pani weszła? - obciągnęła sukienkę podrywaną powiewem.
- Sekretarka ambasadora. Zaraz będą gadać. A co ich to obchodzi... - ... schodach. W podziemiach było wreszcie trochę chłodniej, z delikatnie piwnicznym powiewem zgnilizny. Straszny ból głowy. Torba jest. Na stopniu. Na nodze...
