przygarniać
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... jeżeli jeszcze powiesz, że nigdy nie narzekałeś na Niego, że przygarnia z taką miłością synów marnotrawnych, to podwójnie ci chwała.
„... - ... Premiera Tadeusz Iwiński sięga lewą ręką pod żakiet tłumaczki i przygarnia kobietę do siebie. Przewodnicząca komisji Elżbieta Piela-Mielczarek (SLD) nie...
- ... że ona tu jest.
- Jak dobrze, że jesteś - mówi i przygarnia ją do siebie, czuje jej ciepłe, rozespane ciało, które go... - ... rolę wcielił się Warren Beatty, także reżyser i producent filmu) przygarnia nieletniego złodzieja zwanego Dzieciakiem, który był świadkiem masakry wśród gangsterów...
- ... czy tak już będzie zawsze? - opuszkami palców rozciera słoną strużkę, przygarnia mnie mocniej do siebie, wargi błądzą we włosach, serce bije...
- ... ma śmiechu, pocałunku, róży - - -
gdzie nikt nikogo do serca nie przygarnia - - -
O, o, o,
by się wprawić do dalekiej podróży,
trzeba... - ... Ręka trupa! Oblewam się potem. Krzyczę. Odsuwam od niego. Tomek przygarnia mnie, przytula - ciepły, żywy. - Nie rozumie...
Dotknęłam wtedy śmierci - a... - ... na angielskiej plaży nad La Manche, gdzie znajduje ich i przygarnia na pewien czas zdziwaczała stara Angielka. Tam ich drogi na...
- ... To słowo również nie wywołuje oddźwięku. Matka nie zniechęca się, przygarnia
córkę jeszcze bliżej ku sobie. - Córeczko, zrozum. Jeżeli pytam, to... - ... zamiast wpisać jej dziedzictwo do zabytków, postanowił relikt zniszczyć.
Kraków.
Przygarniają ich zanikające miodosytnie, kiedyś charakterystyczny akcent miasta, zatulone w staromiejskich... - ... Odwracając się w nocy na bok, czułam, jak jego ręce przygarniają mnie poprzez sen. W dzień także starałam się być blisko...
- ... przyjęli go pod swój dach, gdy opuścił więzienie. Ludzie, co przygarniają skrzywdzonych, są w tym kraju zawsze obecni. Chory i pozbawiony...
- ... Powinien się tego wstydzić, nie był w porządku wobec majestatu przygarniającej go śmierci. Albo wczorajsza tęsknota do spaceru po ulicach miasta...
- ... jest pasterzem zatroskanym o ciebie – zabłąkaną owcę, i ojcem przygarniającym ciebie – syna marnotrawnego; gospodarzem zapraszającym cię na ucztę weselną...
- ... chwytają za rękę i wiodą za sobą na upojenie. Step przygarniał kochanków przed zachodem słońca, a urwisie czupryny przemykały się chyłkiem...
- ... gorszyć, pobudzał wyobraźnię. W myślach zdejmował go z Joanny i przygarniał do siebie młode, jędrne ciało. Wylewająca się ze swojego kostiumu...
- ... i obejmuje go tak rozpaczliwie.
- Śpiące dziecko? - gładził jej plecy, przygarniał. - Zaraz cię ułożę, nakarmię.
- Czy myślisz - szeptem domagała się odpowiedzi... - ... żywiciele.
Pot z czoła wam ocieram
i do serca was przygarniam
kochani żniwiarze z Wału i z Jeżowa,
ze Świeryża, z... - ... w okresie zimowym "powiększana" przez nowo narodzone cielęta i jagnięta, przygarniane do ciepłej izby. Izba biała, wykorzystywana przy okazji wesel, chrzcin...
