rozmigotany
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... Ustronnie tu było, zacisznie. Wysoka trzcina kłoniła się zbożnie, kłosiście, rozmigotana woda rzucała odbicie z powrotem na trzcinę, świetliste fale jedna...
- ... biegiem przewracamy się na piasek. Bije serce. Czyje? Moje? Twoje?
Rozmigotana w słońcu woda. Rzucamy patyki, przyglądamy się, jak płyną.
Nagle... - ... błękitem. Niebo nad nim unosiło się młode, nieraz czyste, aż rozmigotane, nieraz pełne białych obłoczków skąpanych w modrości. Czasem, gdy dłużej...
- ... Kolka kłuje!
Przystanęli zasapani. Odetchnęli nieco i poczłapali dalej przez rozmigotane trawy.
- Jurek. Nie żaden Jurik. Mógłbyś się nauczyć mówić do...
- ... My je w pracy odkrywamy. Jestem przeciwnikiem tego ogromnego indywidualizmu, rozmigotanego indywidualizmu dzisiejszego w sztuce, kiedy to każdemu wydaje się, że...
- ... nad bunkrem koszar SS, widzi jej zogromniałe źrenice, fiołkowe jak rozmigotany w słońcu dymek spalonej benzyny. Skądś z daleka, może od...
- ... nie tyle z obrazami zmieniającymi się "jak w kalejdoskopie", co rozmigotanymi, trudnymi do uchwycenia fragmentami teledysku.
Dobiegające końca dwudziestolecie historyk podzieli...
