wściekle
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... Esterhazy...
- Trzeba wyraźniej? Proszę bardzo. Wynocha stąd!
Chloe Stitz syknęła wściekle, dłonie Frippa i Vargasa popełzły ku rękojeściom, Andres Vierny oparł... - ... Ale wtopa! Jak to, Mana? Nic nie rozumiem? - Stopą we wściekle różowym, włochatym kapciu odsunęła potłuczone skorupy. Nerwowo się rozejrzała, szukając...
- ... róbcie. Co wiem, to wiem. Moja rzecz.
- Trzymajcie mnie... - zawarczał wściekle Buko, ale Weyrach powstrzymał go znowu.
- Jeszcze niedawno - powiedział - ni... - ... poszło w świat. Słońce zajaśniało nad Jokohamą i Myszołów zaczął wściekle ryczeć po nocach. Pierwsze zielone pędy na drzewach, wesoły śmiech...
- ... oddech, bałwanie! Widzisz las? Biegiem!
- Alarm! Alaaaaarm!
Biegli. Geralt zaklął wściekle, słysząc krzyki, świsty, tupot koni i rżenie. Za nimi. I... - ... następną kulę wody, która rozbiła się dokładnie w miejscu, gdzie wściekle płonęły czerwone ślepia.
- Skała! Uciekaj! Skała! - stworzyłem dźwięk widmo, skierowany... - ... na Zatorzu. "Coś tu śmierdzi" - wyszeptał mimowolnie Zygmunt, przypominając sobie wściekle różową limuzynę w strugach deszczu.
- Dzień dobry, panie Zygmuncie. Poproszę... - ... plecaki z kolcami, spódnice z futerka, koszulki świecące w ultrafiolecie, wściekle kolorowe spraye do włosów i farby do ciała. Jeśli chcesz...
- ... wtedy przeklął moją
zuchwałość, odżegnał się ode mnie, batem mnie wściekle zawinął, ale on
nawet oczu nie podniósł znad konia, tylko... - ... mi się kiedykolwiek podobała. Kocham cię i podobasz mi się wściekle. Wiem, kto jesteś. Wczoraj poznałem cię, kiedy grałaś.
ANETA
A... - ... na morzu wspominać
o żonie nie wolno...
Nie wolno!
Spozierałem wściekle na masażystkę, a w głębi duszy jęknąłem: Zosiu, nie powinnaś... - ... dźgnięta jego ambicja zawodowa.
Na wzmiankę o "Patronie" rzucił się wściekle, a cała zbuntowana bezsilność wobec narzuconego autorytetu wyłaziła z niego... - ... jak oszalały, a za nim toczyło się kłębowisko pożaru. Smagał wściekle nahajką. Ludzie patrzyli zauroczeni, zupełnie jakby zwiastun pożogi i nieszczęścia...
- ... na pomoc załamującemu się szeregowi chłopskiej piechoty. Psy biegły obok, wściekle ujadając. Sięgały swym opiekunom do pasa, mięśnie pod ich skórą...
- ... porze Stylowa świeciła pustkami. Jak zwykle w listopadzie, deszcz tłukł wściekle o przeszklone ściany akwarium. Te same dwie kobiety, blondynka i...
- ... Daborczykom nie trzeba było wiele. Umazane krwią i kurzem, ujadające wściekle psy podobne się zdały ludziom do bagiennych stworów. Nie zważały...
- ... dozwolonego przekleństwo
i trzepnął najbliżej stojącego gapia.
- ... ale już! - warknął wściekle.
Tłumek zafalował i rozprysnął się na cztery
strony świata. Siłą... - ... nie wiedział, czemu nie potrafił się opanować. Opowiadał z pasją, wściekle, dorzucając wciąż nowe podrzucane przez pamięć szczegóły.
- Drań - syknął Olo... - ... placki jęczmienne, gliniane świstawki, koraliki. Dwa psy warczały na siebie wściekle, szykując się do walki. Ścieżką Arfanów spacerowały dziesiątki ludzi.
- Jestem... - ... plotkarstwem ortalionów i wszelkiej maści dresów.
Dzień ojca zaczynał się wściekle rano, kiedy wszyscy jeszcze byliśmy martwi, oddani lepkim od pożądań...
