wielmożni
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... władzy rządowej podali, ośmieliwszy się takowe podnieść względem przytomnego tu wielmożnego pana Czartkowskiego...
Chłopi słuchali z zapartym tchem, wytrzeszczonymi ślepiami wpatrzeni... - ... drobiazgowych, w obrachunku sumiennym likwidował długą litanię pretensji chłopskich do wielmożnego Czartkowskiego, dzierżawcy i wójta - Opisywał i obliczał w walucie krajowej...
- ... roku 1458 szpital studentów uniwersytetu, ale i tak bez dukatów wielmożnego Hińczy z Rogowa nic by z tego nie wyszło.
Potem... - ... myśl, Kaźmirku, że to z niczego przyszło albo z czyjej wielmożnej jaśniepańskiej łaski!... Wiem, bo mi ludzie tameczni powiadali, jak było...
- ... głosem dama w robronie. - Jak śmiesz tak mówić do jaśnie wielmożnej baronówny, panie zbóju!
Kayleigh zarechotał, po czym ukłonił się przesadnie... - ... się wprost do publiczności, recytując zamieszczoną w dramacie dedykację: "Jaśnie Wielmożnemu Senatowi Gdańskiemu". Miejmy nadzieję, że senatorów i turystów starczy, by...
- ... szczerą i pomoc życzliwą, prosto z serca idącą, nie jak wielmożnemu księciu, lecz jak bratu będącemu w potrzebie.
Z początku zdziwił... - ... zarośnięte jak u pawiana ramiona i pierś. - Mór na was, wielmożni, i na wasz sport zasrany! Tak pójdę, z gołą skórą...
- ... ćwierć wieczku minęło i są z powrotem! Czyja to wina, wielmożni panowie, czyja wina? Marszałka Piłsudskiego, a może Pana Boga?
- Ty... - ... piechoty pod bezpośrednim dowództwem podporucznika Ignacego Kublicza. Już wtedy, jak wielmożni panowie raczą pamiętać, ten Marchlewski czy inny Kon szykowali nam...
- ... bystrzyna znowu do brzega nas przypchnie... Dzierżcie tyki na gotowiu, wielmożni! Gdy nas ku prawemu brzegowi obróci, trza krypie pomóc, przemóc...
- ... sobie.
- Nijakich hektarów mi nie trza. Bez łaski wielmożnych panów.
"Wielmożni panowie" spłoszyli się. Poszeptali między sobą. Jeden przez drugiego poczęli... - ... chudej. Potem szeptał chwilę na ucho. Pani Helenka zaraz wyszła.
- Wielmożni panowie, uczeni i mądrzy, a nie potrafią wyjaśnić prostemu chłopu... - ... przeciągle, a rozgłośnie i jakoś ochoczo - - Wojdówki po dziesięć groszy, wielmożni panowie!...
Wojdówkiii!
Przechodnie aż przystawali. Uśmiechali się przyjaźnie, zagadywali wesoło... - ... we dwa ognie nas wzięli... A to wszystko przez was, wielmożni! Na wasze głowy krew ta spadnie...
- Zamknij gębę i chwyć... - ... pijani, de noviter repartu piliśmy. Już tam była mieszanina. Jaśnie wielmożni i okoliczna szlachta, magnaci i zaścianki byli brat za brat...
- ... okiem. Niebieska maciejówka leżała obok czarnej czapki księdza Szotarskiego.
- Może wielmożni panowie wyjaśnią niepiśmiennemu chłopu, jak to jest z tą komuną... - ... jakoś nieopatrznie na pałac Marywilski skręcił.
- Wojdówki po dziesięć groszy, wielmożni panowie!...
Wojdówki-i-i!
Dochodził właśnie do ratusza, gdy naraz... - ... patrzy na inszych, roboty tyla. Domy trza stawiać, chałupy. Puśćcie, wielmożny panie, bo czas. Zboże nie młócone, siewy idą, orać trza...
- ... rzeczy. Przedtem zaś proszę powtórzyć do protokołu nazwisko miecznika.
- Esterhazy, wielmożny trybunale. Esterhazy z Fano.
Miecznik Esterhazy długo patrzył na Boreasa...
