wyzierać
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... ziemskich. Nędzne dzieci, nagie i brudne, grzebały w piasku. Głód wyzierał z ich smutnych, starczo pomarszczonych twarzyczek. Dzieci nie śmiały się...
- ... mogli. Fornalski, z założonymi w tył rękami chodził wzdłuż garderoby, wyzierał zza portiery i łypał białkami oczu na pusty rewir - porowaty...
- ... wysoka, w męskim stroju, w obcisłym aksamitnym kubraku, spod którego wyzierała pod szyją śnieżnobiała krezka koszuli. Z grubym jasnym warkoczem, spływającym...
- ... tego jej lukrowanego poloru, jak rdza spod łuszczącej się pozłoty, wyzierała wykarmiona na łaskawym chlebie obłuda i tajona nienawiść. Maskując się...
- ... żelazkiem. Sylwetkę miał smukłą, młodzieńczą, ruchy zgrabne, z marzących oczu wyzierała chłopięcość, przydając uroku dojrzałemu mężczyźnie. Podobał się wielu kobietom, z...
- ... dom według własnych, nie najlepszych zresztą upodobań. Ze wszystkich kątów wyzierała teraz obcość. Pani Alicja, mając wyraźnie i w najdrobniejszych nieomal...
- ... naprzeciwko rzeczywiście był przed chwilą tak stary? Czy z okien wyzierała pustka, gdy szli dumni jak dwa pawie przepychając się w...
- ... że stać go na tak beznamiętny ton. Z oczu mężczyzny wyzierała udręka. Nadziei w nich nie było.
- Chyba... Zadzwonię gdzieś - dobiegł... - ... Reynevan i Szarlej przecząco pokręcili głowami, a z ich oczu wyzierała taka święta niewinność, że kapłan zmitygował się. Ale tylko trochę...
- ... Karkoszy zobaczyli ponad rok temu Andrzej Mietkowski i Bogusław Sonik. Wyzierała z teczek, jakie gromadziła na nich SB. W opinii sformułowanej...
- ... z postawy Adama ulatywał parafialny zapach belferki, z oczu Adama wyzierała powaga codziennych, do śmierci wytyczonych spraw.
Władyś miał zdolności do... - ... twego starego brata?
Stal w progu, a zza jego ramienia wyzierała twarz Róży, pełna blasku. Serce Marty ścisnęło się: tamci już... - ... szeroki dziób w rdzawym kolorze, granatowe, okrągłe oczy, z których wyzierało zdumienie. Na czubku łebka sterczało mi kilka niesfornych piórek. Nie...
- ... Co się tak na mnie patrzycie?
Z oczu starego takie wyzierało zdumienie, jak gdyby Korbalowi nos się trochę przesunął albo z... - ... zgasł po zaledwie dwudziestu latach istnienia: tam gdzie błyszczało złoto, wyzierały gołe mury i drewniane ściany. Do Egiptu poszły także złote...
- ... moralny tego cynicznego zakłamania byłby nam ostatecznie obojętny, gdyby nie wyzierały spod niego dwie sprawy - jedna czysto polska, druga powszechniejsza. Pierwsza...
- ... mnie nie bić!... Proszę mnie nie bić!
Spoza rozcapierzonych palców wyzierały duże niebieskie oczy. Łez w nich nie było, tylko zwierzęcy... - ... Step spał jak zabity. Tu i ówdzie zza wysokich chmur wyzierały kiście gwiazd.
3
Czekali na pociąg trzeci już dzień na... - ... wzywał na Sąd Ostateczny, stare meble ostrzegawczo trzeszczały, z nieba wyzierały tajemnice.
Najcięższa do zniesienia bywała cisza przy stole. Róża jadła... - ... ich losy, ich nadzieje, ich zawody. Ale spoza tych myśli wyzierały soczyste usta Kazi. Wspomnienie pocałunków przepływało przeze mnie burzliwą falą...
