wzgardliwy
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... oszustom..." Nie dziw się mojej pasji, ale ta oschłość i wzgardliwa obojętność wobec wszystkiego, co kwitnie, niepomiernie mnie gniewa. Skąd można...
- ... indywidualności.
- Co się tu dzieje na tym biurku - mówił ze wzgardliwą naganą, obracając się w kręconym fotelu. - Kto to widział tak... - ... na lekcji pana Rymszy. Część chłopców otoczyła Kękusia, który ze wzgardliwą miną stał pośrodku podwórza. Z niedbałą uwagą słuchał ich komentarzy...
- ... w Rosji buchnął, czekista. Dwadzieścia papierosów się mieści.
I przeczuwając wzgardliwą fałdkę w kącikach warg kolegi, pośpiesznie dodaje:
- Nie masz pojęcia...
- ... miseczkę z jajecznicą i odszedł od niej z miną wielce wzgardliwą.
- Ten pies doprowadza mnie do szału - rozzłościła się Zenobia, grożąc... - ... kształtnym nosem. Twarz raczej szeroka, niż owalna, usta jakby lekko wzgardliwe ukazujące bardzo białe zęby w zdawkowym uśmiechu na powitanie i...
- ... zwrócił przede wszystkim uwagę na kobiety świetne. Piękne, wspaniale ubrane, wzgardliwe. Z huczącymi skroniami asystował tym paniom, rzucał ukradkiem spojrzenia w...
- ... poły miejska kapota z rogowymi guzami nie chroni go od wzgardliwej swawoli tamtych ludzi - ba! owszem; jeszcze ich przywodzi do tym...
- ... z oczu potrzeby. Grono przyjaciół i współpracowników wyzbyło się bezpowrotnie wzgardliwej niechęci i jęło patrzeć na niego z sympatią, pobłażliwie, a...
- ... przedmioty drobne i łatwe do chwycenia w chwili ucieczki nabierały wzgardliwej pewności siebie. Pędzel do golenia, brzytwa w skórzanej pochewce, ałun...
- ... Adela nie odgradzała się ode mnie wprawdzie murem chłodnej
i wzgardliwej obojętności, ale - "przyjaciółka"...
Pomiędzy mną a Adelą leżało coś, czego... - ... wziął jej jedynaczkę za żonę. Była ładna, niepokojąca urodą platynowej, wzgardliwej blondyny, młoda, zaledwie o rok starsza od Szczęsnego, dwudziestoletnia i...
- ... starca i psimi oczyma
Przeciwny Bogu most, który narasta.
*
Jakże wzgardliwi byliście oboje.
Ty - dla twej dumy. Ona - że na wietrze... - ... się inne cienie, mignął Mochnacki, Lelewel, w letargu pogrzebany, Traugutt, wzgardliwy margrabia, czamary, czarne suknie, czarne broszki, czarne korale, czarne krzyżyki...
- ... którzy obmyślali teraz plany zniszczenia chmur, i usta wykrzywił mu wzgardliwy uśmiech. To nie ma sensu, wszystko razem... - myślał. - Chcą zniszczyć...
- ... literatami zawodowymi. Szlachcic szaraczkowy, jak go nazwałem, z tych upartych, wzgardliwych, zaciekłych milczków, pisał na złość. Na złość całemu światu, który...
- ... odległych od siebie terenach. Przeżywała okresy wielkich tryumfów, ale i wzgardliwych określeń. Jej przedstawiciele byli faworytami największych tego świata, ale i...
- ... wdzięcznych pupilach - zjawiła się którejś jesieni w Taganrogu, by obrzucić wzgardliwym spojrzeniem lekkomyślną Sophie, która niepomna krzywdy swego ojca-patrioty, nieświadoma...
- ... stówkę?
Sięgnął do kieszeni.
Walek stał za płotkiem z cynicznie wzgardliwym uśmieszkiem, nic nie rozumiejąc, ale ojciec zbladł. Widział przecież Szczęsnego... - ... Kamienna. Zwieńczona portykiem.
Jak głowa kobiety w strzałach papilotów,
Która wzgardliwym objawia śmierć,
Mężnym zaś tarczę - z koroną Gorgony.
MADRYGAŁ
Jest...
