zmętniały
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... czyste.
A teraz popatrz.
- Wlał nieco wody do kieliszka, płyn zmętniał, zabielił się jak mleko.
- Czyste i czyste, a gdy jedno... - ... piętno egzotycznych krajów, z których powrócił. Jego twarz, zwiędła i zmętniała, zdawała się z dnia na dzień zapominać o sobie, stawać...
- ... ludowych przesądów. Żadnych kwaśnych ogórków. Ze złością wstawiła słoik ze zmętniałą wodą z powrotem.
Z drugiego pokoju, postękując, wyczłapała zaspana Dodo... - ... szydełkiem pierwszy. Zabrała się do pracy.
Tymczasem radio ciągle grało. Zmętniałe oczy uniosła w górę. serce powolutku, powolutku, jak zaczajone zwierzę...
- ... same rysy rozmyte w bladej otyłości.
Te same niezwykłe oczy, zmętniałe w smutku.
Podobna sylwetka i ruchy, nie sposób się dziwić... - ... mogli się dotknąć wyciągniętą ręką, kilka metrów od ich stóp zmętniałe fale gasły na wygłaskanym, ubitym skraju jakby ogromnej misy uwieńczonej...
- ... Dwie wrony rąbały dziobami wielką jak miednica meduzę wyłapując ochłapy zmętniałej galarety.
- Popatrz - zatrzymała się z wyciągniętą ręką.
Na wpół zaryty... - ... szerokie dojrzewały zboża, a na niebie biała łuna stała.
Powietrze zmętniało jak stara święcona woda w butelce na oknie. Od
zaduchu... - ... u sąsiada za płotem zatrajkotały wróble i niebo tylko tam zmętniało. Później stanął na środku podwórka, wyzywająco spojrzał w niebo. Poczekał...
- ... ludzkie dalekimi niewidzącymi oczyma, gdy fluid niejasnego wzburzenia, którym nagle zmętniało powietrze, doszedł do mnie i zbiegł mię dreszczem niepokoju, falą...
- ... jak nadmuchiwany rybi pęcherz. Powiększały się tęczówki i źrenice, białko zmętniało, a gałki oczne wciąż puchły, wypełzając z czaszki niczym żywe...
- ... powrotem.
Chłodny wiatr napłynął z pobliskich łąk, cienie drzew urosły, zmętniały, żeby zniknąć zupełnie w pierwszym niebieskawym zmierzchu. Niechętnie wstałam z... - ... Pijus i wszyscy się roześmiali.
Pająk podniósł szklankę i obejrzał zmętniały
płyn pod światło.
- Ale znawca - zażartował Kaczmaruszek.
Pająk patrzył na... - ... im twarze i obaj rozpięli kołnierzyki. W końcu ich oczy zmętniały, jakby zamarzły od środka. Wtedy Ruta wyszła za Misią do...
- ... od gorączki. W kilka chwil po wypiciu odwaru jej oczy zmętniały, sucha skóra na policzkach ściągnęła się, dolna warga odsłoniła zęby...
- ... patrzył na zmęczenie malujące się przede wszystkim w oczach księdza, zmętniałych jak jasna moneta wrzucona do rzymskiej fontanny. Wstał na widok...
- ... tak dobrze sobie znanych rysów, obciągniętych ruchliwą, ciemną skórą, zamiast zmętniałych źrenic i ust jak prawdziwa róża - uwiędłych w nie zmienionym...
- ... skrzekiem aprobaty dla spoconych, śmierdzących wódką ciał, rozchybotanych instynktów i zmętniałych spojrzeń? Więc zdradzony przez otoczenie nie siędę przy dębowym blacie...
- ... barwnych rozbłysków, lecz nikt nie nawiercał fletem, nie doświadczał świdrem zmętniałych słojów powietrznych. Tygodnie te stały pod znakiem dziwnej senności.
Łóżka... - ... siedzący podniósł głowę. Posłowie ujrzeli pijacką, nabrzmiałą twarz o małych zmętniałych oczach, z ciemną kresą szramy na prawym policzku. Skłonili się...
