zsinieć
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... Zawsze ka-kadzę rządzącym. A ty sam kadziłeś.
Pawlicki aż zsiniał z furii. Wrona wyraźnie spoglądał w ich stronę.
- Sam kadziłeś... - ... miłości, tak intensywnie, że w normalnych warunkach bym się udusił, zsiniał, spalił w obliczu ogromu nowego ciepła. Z samego rana wyruszałem...
- ... portiery i łypał białkami oczu na pusty rewir - porowaty nos zsiniał mu ze złości, plecy wygięły się w pałąk. Na domiar...
- ... niezbyt dokuczliwy, taki prostujący ramiona, więc świat odmienił się i zsiniał. Zimno i wiatry wyczyściły drzewa z liści, przydało to krajobrazowi...
- ... Czy nie tak? A może twoją córkę On powinien oszczędzić?
Zsiniał, zacisnął pięści.
W nocy Róża nie mogła spać; wezwano zresztą... - ... przedział się śmiał, aż z sąsiednich zaglądały ciekawe głowy. Jegomość zsiniał z oburzenia i już miał wybuchnąć gniewem, gdy ojciec Henrysi...
- ... zatrzepotał rękami w powietrzu, podskoczył w górę swoim beznogim korpusem, zsiniał i padł martwy na ziemię.
Wtedy wszyscy dzicy zaczęli tak... - ... Wyglądała przy tym tak, że Biała Glista na jej widok zsiniała na twarzy, całkowicie straciła humor, zabrała kawę i z niezwykłą...
- ... białych warkoczykach i brwiach...
- Doktorze, prędzejl Błagam! Doktorze! - zawołała pomarszczona, zsiniała z zimna kobiecina szarpiąc doktora za ramię. Ale doktor, niewzruszony... - ... kula trwa w swojej wyniosłej okrągłości, tylko jakby nieco bardziej zsiniała.
Widocznie potrafiła wznieść się ponad impertynencje motłochu.
Zresztą - co go... - ... potężny chwyt, którym nosił pełne beczki, i ścisnął. Twarz żuchwiastego zsiniała.
Handler unieruchomił ramię leżącego faszysty w bolesnym chwycie i skuł... - ... Serce waliło na alarm. Poznał z daleka. Leży maleńka, ze zsiniałą, obrzękłą twarzyczką; w półotwartych oczach - dziecinny przestrach .
Do późna w... - ... czknął i wypił to tłuste i zielone. Zauważyłem, że ma zsiniałe i spierzchnięte dłonie.
Bar powoli zaczął się zapełniać. W przyległej... - ... na budę się zdała - sarkastycznie rzucił Jassmont.
Tłuste policzki Szyca zsiniały od napływu krwi, pochylony nad świecą dyszał z oburzenia. - Ja... - ... jej ciemnych oczach siadła jasna smuga od drzwi .
Grube wargi zsiniały od wiatru.
- Kochana ty moja, kobyła rodzić będzie.
Jak się... - ... śpiewaczka kulturalna" zamiast "zachwycająca śpiewaczka"?
Marta wstała porywczo; usta jej zsiniały jak u Adama w chwilach wielkiego wzburzenia.
- Za późno, mamo... - ... jeszcze niżej: - Ty... ty ! - krzyczy szeptem. - Ochlapusie! Bydlaku!
Z półotwartych, zsiniałych warg magistra Ambrożego zionie skisły smród wódy!
Nie ma chwili... - ... Spieglass, w tej swojej czarnej kominiarce. (Oskalpowany, skrzywiła się). W zsiniałych dłoniach ściskał kubek parującej kawy.
Uśmiechnął się do Ojaliki przepraszająco... - ... Być może pomyślała, iż odwiedziłeś przedtem jakąś knajpę.
Mężczyzna o zsiniałych dłoniach usiadł na stołku koło mnie. Barmanka przyniosła mu po... - ... lesie biegają, fujarę na to kładę i dalej jadę! - wrzeszczał, zsiniawszy nagle. W kątach jego ust ukazały się krople piany. Zesztywniał...
