Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
zwinąć się
Znaleziono 45 wyników.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... mu z płuc całe powietrze i sprawiło, że z jękiem zwinął się w kłębek.
    Rozwinąć się już nie zdążył. Ścigający go Vitelozzo...
  • ... świeżych ran, powrócił dawny ból, a ciałem zawładnął nowy. Magwer zwinął się pod ich butami, osłaniając rękoma głowę, zbierał kopniaki niczym słomiana...
  • ... kartek.
    - Nie - krzyknęła Mania. Zdążyła odczytać imię "Stasio". Pasek papieru
    zwinął się i zaraz sczerniał. Potem zapłonął ten z imieniem "Kazimierz", "Jędrek...
  • ... mierząc, spod łokcia wypuścił serię pocisków w stronę łóżka. Markus zwinął się jak przydepnięty robak. Ale nie on został zabity, lecz matka...
  • ... pełen najgorszych koszmarów.
    Nie ocknął się pod moim dotykiem. Dygocąc,
    zwinął się w jeszcze ciaśniejszy kłębek, jak płód. Wiatr Na Szczycie ukląkł...
  • ... po wszystkich bez mała szynkach Starego Miasta i Małej Strany. Zwinął się, uderzył łokciem, aż chrupnęło, wyrwał się, skoczył w drzwi. Pamiętał...
  • ... wynika zresztą z długości latającego wolno fału. Gdyby był dłuższy, zwinąłby się odpowiednio obszerniej. Trzeba zrobić superhak, zaczepić fał i zjeżdżając błyskawicznie...
  • ... chwilą tuż "po", kiedy to odczuwający olbrzymie odprężenie mężczyzna najchętniej zwinąłby się w kłębek i zasnął, wyczerpany i zaspokojony, a kobieta, wciąż...
  • ... nie przyszła?

    Czy już się boi?... Ale żona jego leżała,
    zwinąwszy się w kłębek, podłożywszy rękę pod głowę, i spała spokojnie.
    Księżyc...
  • ... się wreszcie i, jak pies na słomiankę, wraca na tapczan. Zwinęła się w kłębek, Jędrek przyniósł pled. Zrobił gest, jakby chciał ją...
  • ... wreszcie i dotknął dolnego brzegu mapy, która z lekkim furknięciem zwinęła się i znikła w jednym z poziomych regałów wielkiego mapnika. - Poczekamy...
  • ... się wiła wciąż a wciąż,
    Szalejąc ku nocy jasnej,
    zwinęła się jak wąż,
    Dookoła śmierci własnej.
    Dzwonią w kościele.

    Zbiegli się...
  • ... ciężkim zaślepie. Marina też jakby wyślepiona: rzuciwszy torby pod siedzenia, zwinęła się na wpółobróconym fotelu w embrion, kolana pod brodę, głowa opuszczona...
  • ... odrzucał padalca. Blok frunął w górę pierwszą cienką kartką okładki, zwinęła się w rulonik przezroczysta kalka.
    Znieruchomiał z rękami pełnymi brązowo-rudej...
  • ... na ogniu. Teodozja odetchnęła, musiała sobie w duchu przyznać, że zwinęła się szybko, trochę jest zmachana, no, ale będzie rosół dla tego...
  • ... stóp, jakby z obrzydzeniem,
    strącając świętokradcę w dół. Ściana izby
    zwinęła się, uniosła niby zasłona
    w theatrum, ukazując łunę ognia płonącego kędyś...
  • ... zacisnęła i rozwarła dłonie, gotowa do rzucenia zaklęcia. I natychmiast zwinęła się w kłębek, krztusząc się, charcząc i dygocząc. Rience zarechotał.
    - Nic...
  • ... na pośpiechu, nawet katom... Położyła się w ubraniu na łóżku, zwinęła się w kłębek i sama nie wiedząc kiedy zasnęła. Obudziła się...
  • ... siłacza, zdolna jednym uderzeniem zabić wołu, zacisnęła się kurczowo, aż zwinęła się jak wąż krótka metalowa laseczka, którą trzymał.
    - Wiem, wiem - przytaknął...
  • ... koła. Po miesiącu jazdy wymieniłem przednią obręcz (poprzednia, jednokomorowy Bayer, zwinęła się w precel i pękła po upadku na zjeździe). Później musiałem...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego