Rudy przymknął powieki i położył swą rękę na dłoni <br>ciotki.<br><br>A Groszek patrzył właśnie na ciotkę Dydaktykę - i zdumiał się <br>nie tylko urodą wiersza. Zdumiała go bowiem twarz ciotki: po raz pierwszy <br>dostrzegł, że nieładna, a nawet brzydka ciotka Dydaktyka potrafi <br>nagle wypięknieć. Znikły surowe zmarszczki na czole, oczy rozjaśnił <br>łagodny uśmiech, głowa przechyliła się lekko na ramię. Jak to się <br>stało? Jakim cudem ostry głos ciotki Dydaktyki taki się zrobił miękki <br>i ciepły?<br><br>"Aha! - pomyślał Groszek. - Ciotka Dydaktyka jest <br>zakochana. Warto tę sprawę przemyśleć, bo od razu widać, że najlepsza <br>Dydaktyka to Dydaktyka zakochana!"<br><br> <br>W Puławach trzeba się było przesiąść