wojny wydał książkę W obliczu końca i tak jak Aszkenazy, szczęśliwie dla siebie, nie doczekał spełnienia swoich przepowiedni. Ale myśl o jego zupełnie bezbronnym synu jest dla mnie równie dotkliwa jak myśl o pannie Aszkenazy. W wielkich wywózkach z Wilna w czerwcu 1941 roku zagarnęła go sieć i pojechał do łagru, gdzie tacy jak on umierali jedni z pierwszych.<br> Ten lej, ta studnia, ta przepaść cierpienia istot niewinnych - ile z nich chorych psychicznie albo na pograniczu choroby, z doznaniem grozy przez chorobę zwielokrotnionej. I to powraca.<br><br>&lt;tit&gt;Atila.&lt;/&gt; Był to trzynastoletni Węgier, który bił się w powstaniu węgierskim 1956 roku i po