zwłaszcza stanowiska w administracji regionalnej i zarządzie majątków wielkoksiążęcych były traktowane jako źródło ściąganych z ludności danin i opłat, a nie jako sprawowanie urzędu policyjno-sędziowskiego. Dlatego nazywano je kormlenijami, jako że służyły "wyżywieniu" bojara i jego rodziny. Także sądy, nie mówiąc już o komorach celnych, traktowane były jako możliwość ściągania opłat i danin. Nie trzeba dodawać, że taki system prowadził do ograbiania ludności przez kormleńszczyków, ograniczonego tylko strachem przed wkroczeniem władcy. <br><br> Ci "słudzy hospodarscy", mimo czołobitności wobec monarchy, coraz bardziej zaczęli się uważać za rządzącą oligarchię i zazdrośnie bronili monopolu władzy. Już w końcu XV wieku ustalił się podział bojarstwa