Gdy gorące słońce grzeje,<br>Wietrzyk w cieniu chłodny wieje.<br>Pastereczki też tymczasem<br>Kwiatki rwą pod gęstym lasem,<br>Wieńce wiją malowane,<br>Różnym kwieciem przeplatane:<br>To różany, to bluszczowy<br>Kładą na swe piękne głowy [...]&lt;/&gt;<br><br>pochodzą z poematu Andrzeja Zbylitowskiego Wieśniak wydanego w Krakowie w 1600 r. Nietrudno w nich rozpoznać wpływ Pieśni świętojańskiej mimo braku zapożyczeń werbalnych.<br>Przykładów takich moglibyśmy przytaczać wiele, nie tylko w XVI w. Zresztą, posługując się "słuchem" odnajdziemy także i wpływy Reja, szczególnie w stylu i typie wyobraźni niektórych pisarzy. Szarzyński będzie miał kontynuatora w Sebastianie Grabowieckim i przede wszystkim w poetach mistycznych wieku XVII (patrz C. Hernas, Barok