wyborcza perspektywa Unii Wolności. Zapewne część jej wyborców zmęczona ciągłą koalicyjną szarpaniną koniec tego układu przyjmie z ulgą uznając, że partia stanęła wreszcie w obronie zasad, których broniła i które traciła grzęznąc w niejasnych układach i kompromisach. Zapewne część z żalem wita dziś koniec koalicji obozu <orig>posierpniowego</>, opartego na wspólnocie życiorysów przynajmniej części działaczy (postrzeganie całej AWS jako prostej spadkobierczyni Solidarności i Sierpnia 1980 jest nie tylko uproszczeniem, ale także sporym nieporozumieniem). Tak więc na pozycję UW oddziaływać będą różne czynniki, a jednym z nich będzie z pewnością sposób, w jaki partia ta zachowywać się będzie przebywając poza układem władzy, jak