wyspiarz nie rusza już na ryby kiedy chce. Turyście trzeba dać jeść o stałych porach, trzeba więc pożegnać te szczęśliwe czasy, kiedy na pytanie: "Co porabiasz?" - odpowiedź brzmiała zwykle: "Na szczęście - nic!" <br>Z książki "Buntownicy Mórz Południowych" (Nasza Księgarnia, 1979)&lt;/div&gt; <br> <br>&lt;div&gt;&lt;page nr=68&gt; &lt;au&gt;Witold Filler&lt;/au&gt; <br>&lt;au&gt;Ryszard Marek Groński&lt;/au&gt; <br>&lt;au&gt;Jerzy Wittin&lt;/au&gt; <br>&lt;tit&gt;DYKCYONARZ TEATRALNY&lt;/tit&gt; <br>&lt;tit1&gt;A <br>AMANT&lt;/tit1&gt;<br>Popularność Amantów mierzono liczbą złamanych serc, westchnień pensjonarek i zdrad pań z towarzystwa, którym nigdy dotąd coś podobnego nie przyszło do głowy. Bo też Amant tamtych dni był produktem najwyższej jakości, wartym zabiegów utrwalonych w piosence: <br>&lt;gap&gt; <br>Historia teatru odnotowała wiele nazwisk Amantów, przyprawiających żeńską część publiczności o fiksacje. W muzeach