niego ani po pieniądze, ani po kosztowności, które u niego zostawili. Chodziło im tylko o trochę mąki, kaszy, ziemniaków i słoniny. Podorewski wpuścił ich i powiedział, że im da wszystko, czego potrzeba, tylko żeby na razie schowali się, żeby ich nikt nie zobaczył, a on im sam wszystko przygotuje. Więc Abel i Manes zeszli do piwnicy, którą im wskazał Podorewski. Weszli w głęboki, ciemny otwór, a Podorewski zamknął klapę nad ich głowami, na klapę postawił wielką, ciężką skrzynię, a sam usiadł na skrzyni i czekał na Niemców, po których kazał zadzwonić. Abel i Manes siedzieli w piwnicy aż do rana, bo