proroków od fałszywych. W okresie ich działalności było to praktycznie niemożliwe. Wątpliwości te rozstrzygnęły dopiero upływ czasu i historia. Jako prawdziwi ostali się ostatecznie tylko ci nieliczni, których wypowiedzi zostały utrwalone na piśmie i zostały włączone do kanonu Starego Testamentu.<br>Sposób działania proroków ilustruje trafnie jedna z opowieści Ksiąg Królewskich. Achab, król Izraela, zamierzał ruszyć przeciw królowi aramejskiej Syrii i odebrać mu miasto Ramot w Gileadzie. Korzystając zaś z wizyty króla Judy, Jehoszafata (Jozafata), starał się zapewnić sobie jego pomoc i udział w tej wyprawie. Jehoszafat się zgodził, ale przedtem zażądał od Achaba, aby przed wyprawą zasięgnąć rady Jahwe. &lt;gap&gt; Wówczas Achab