wyborów bezpośrednich otrzymywał mniej głosów elektorskich i nie zostawał prezydentem. W 1876 r. Rutherford B. Hayes i w 1888 r. Benjamin Garrison dostali się do Białego Domu mimo przegranego głosowania powszechnego, dzięki większości głosów elektorskich. Wcześniej, w 1824 r., Andrew Jackson zdobył więcej głosów bezpośrednich niż jego rywal John Quincy Adams, ale w Kolegium Elektorskim wynik okazał się remisowy i o zwycięstwie Jacksona musiała zdecydować w głosowaniu, zgodnie z konstytucją, Izba Reprezentantów.<br><br>W XX w. zdawało się, że sytuacje takie już się nie powtórzą, choć w 1960 r. było blisko - John F. Kennedy otrzymał tylko minimalnie więcej głosów bezpośrednich niż Richard