myślami do Akademii pana Kleksa i z <br>rozpaczą myślałem o tym, co by było, gdybym miał <br>już zostać na zawsze w psim raju.<br><br>Pewnego dnia leżałem sobie w ogródku i wygrzewałem <br>się na słońcu razem z małymi mopsikami Reksa. Nade <br>mną zwisały z krzaków serdelki, na które patrzyłem <br>z obrzydzeniem.<br><br>- Aga, ak, Aga, ak! - usłyszałem nagle nad sobą <br>znajomy głos. Zerwałem się na równe nogi i ku wielkiej <br>mej radości ujrzałem Mateusza, który siedział na gałęzi <br>szpikowego drzewa z maleńką kopertą w dziobie.<br><br>- Mateusz! Jak się cieszę, że cię znowu <br>widzę! - zawołałem. - Jak to dobrze, żeś <br>po mnie przyleciał. Co za