fale podcinają bowiem brzegi, przy czym cofa się brzeg dowietrzny, a tym samym następuje wydłużanie misy zgodne z przeważającym kierunkiem wiatru. Cofanie się ałasów może doprowadzać do ich łączenia i mogą wówczas tworzyć się misy długości do kilkunastu kilometrów (Klimaszewski 1978). Jeziora termokrasowe o ewidentnie ukierunkowanym przebiegu występują np. na Alasce.<br><br>&lt;tit&gt;Jeziora krasowe&lt;/&gt;<br><br>Typ 1. Jeziora powstałe w obniżeniach terenu będących następstwem rozpuszczania skał podłoża (podatnych na ługowanie) przez wodę. Misy tych jezior zalegają w lejach krasowych, które stanowią okrągłe lub eliptyczne zagłębienia, mające zazwyczaj system podwodnego odwodnienia. W przypadku połączeń sąsiadujących ze sobą lejów misy stanowią uwały, które są dużymi