powierzchniowy, wewnętrzny i podlodowcowy), charakterystyki koryta. Prędkości w kanałach podlodowcowych i wewnątrzlodowcowych określa się przez znakowanie wód wpływających do studni lodowcowych, np. barwienie, użycie roztworu soli itp. W przypadku drenażu rozproszonego (np. połączone odspojenia) prędkości są niskie. N. Humphrey i in. (1986) obliczyli średnią prędkość przepływu wody pod lodowcem Variegated, Alaska. Podczas miniszarży wynosiła ona 0,3 m/s(1 km/godz.), co ich zdaniem dowodzi drenażu, w którym kanały typu R nie były wykształcone w pełni. Zazwyczaj prędkość wód podlodowcowych jest rzędu 0,2 - 2 m/s. Prędkość rośnie wraz z wykształceniem się drenażu skoncentrowanego (tunelowego) i zwiększaniem się ilości