myślą o jednolitym przywództwie ponadpaństwowym. W pierwszych latach powojennych Stalin niewątpliwie uważał Titę za swojego namiestnika na Bałkanach, zwłaszcza zachodnich o południowych: ZSRR popierał Jugosławię w jej dążeniach do zawładnięcia Triestem, na jej korzyść rozstrzygnięty został spór z Bułgarią o terytoria macedońskie, zostawiona jej została wolna ręka w polityce wobec Albanii. Jugosławia, wraz z Albanią i Bułgarią, staje się główna bazą pomocy dla komunistycznych partyzantów greckich. <br> Jednakże Jugosławia Tity nie zadowala się odgrywaniem wyznaczonej jej roli. Przekształcona w republikę federacyjną powraca do starych idei federacji wszystkich Słowian Południowych, a może nawet wszystkich &lt;page nr=70&gt; państw bałkańskich. Na Bałkanach odczuwana jest bowiem potrzeba lokalnego