się stało? Chora jesteś? - Nie.<br>Lili uważnie się jej przyjrzała: - Więc co?<br>- Ależ nic. Po prostu chcę wyjść wcześniej. - Oj, Krystyna...<br>- Co?<br>- Przyznaj się. - Do czego? - Chłopiec?<br>Krystyna objęła ją i pocałowała w policzek: - Lileczko, jesteś zdumiewająco domyślna! - Więc chłopiec?<br>- Może...<br>-Ładny przynajmniej?<br>- Zabawny. Strasznie pewny siebie. - To nic nowego. Ale ładny?<br>- Nie bój się, nie zakocham się.<br>- Mam nadzieję. Kto to taki? Znam go? - Chyba nie.<br>- Nie? Więc kto? Błagam cię, Krystynko, powiedz, umieram z ciekawości. Jak się nazywa?<br>- Kiedy nie wiem.<br>Lili szeroko otworzyła oczy: - Jak to, nie wiesz?<br>- Zwyczajnie. Nie wiem.<br>- Nie wiesz, jak się nazywa?<br>- Naprawdę. I nic