demokratyzacji życia publicznego wbrew wszelkim usiłowaniom zahamowania tego procesu. Drżałem na myśl, że zastanę Renatę w ramionach innego. Bo czyż mogła się przywiązać na dłużej do człowieka nieprzystojnego, biednego, bez zawodu, i starszego od niej o piętnaście lat, tylko dlatego, że go przygarnęła z politycznej litości?<br>Wyszedłem z dworca w Aleje Jerozolimskie i znowu spojrzałem na Pałac Kultury. Przyznać muszę, że nie wzbudził we mnie takiego strachu, jak przed paru miesiącami. Niedawno gazety opisywały wielką manifestację ludu Warszawy właśnie na placu Defilad, pod Pałacem, co później nazywano ukoronowaniem zdobyczy Października. Sam Pałac musiał się temu przypatrywać z mieszanymi uczuciami. Żeby móc stanąć